Książka to kolekcja esejów dotyczących głównie nieprawdziwych (często zbyt uproszczonych) założeń stojących za popularnym rozumieniem różnych zagadnień związanych z biologią. Eseje dotyczą funkcjonowania nauki, jej prostoty, interakcji z kulturą (m.in. dychotomia i esencjalizacja płci), interakcji z biznesem (sponsorowanie badań/naukowców przez koncerny tytoniowe lub paliwowe), roli błędów, historii konkretnych odkryć, koncepcji (nie-)naturalności i edukacji biologicznej.
Autor generalnie komplikuje obraz funkcjonowania nauki, argumentując np., że proces odkrycia naukowego nie jest niezależny od poglądów politycznych (na dobre i złe) bądź, że nie ma jednej metody naukowej, lecz raczej zestaw narzędzi. Bardzo ciekawe są eseje opisujące odkrycia, których popularny opis jest w przestrzeni edukacji/popularyzacji bardzo upraszczany, przez co kreują bardzo zniekształcony opis funkcjonowania nauki (i rozwoju technologii) oraz nieadekwatny opis konkretnych zagadnień (np. allele dominujące/recesywne jako paradygmatyczny przykład funkcjonowania dziedziczenia).
Eseje dotyczące relacji pomiędzy biologicznym i społecznym funkcjonowaniem pojęcia płci (z biologicznej strony spektrum fenotypów, których rozwój zależy od złożonych mechanizmów; ze społecznej strony dychotomia i esencjalizacja) oraz funkcjonowania pojęcia normalności są nie tylko ciekawe, ale też dotykają spraw bieżących.
Ogólnie polecam. Pomimo tego, że mam wykształcenie biologiczne i grzebię w filozofii biologii część rzeczy była dla mnie nowa. Jednocześnie te rzeczy, które nie były dla mnie nowe, były ciekawie przedstawione i IMHO istotne.